Altı Yıl, Yüz Kırk Bin Metre - Yabanla Dönüşüm
- timucinbinder
- 8 Nis 2024
- 2 dakikada okunur
Yüz kırk bin metre. Altı yılda 140.000 metre, daha doğrusu 139.998 metre tırmanmışım. Yürüyüş uygulamam Strava öyle diyor.

Vay be! Hiç fena değil. Yani bana öyle geldi. Üstelik kesintisiz on beş yıldır yürüyorum dağlarda ve bu sadece son altı yıl. Tamam, bu rakamlar muhtemelen zaten olması gereken, öyle yüksek performans değil ama yine de iyi geldiler.
Üç ayrı kategoride etkinliklerim: basit yürüyüş, dağ yürüyüşü (hiking) ve koşu. Strava hepsinin istatistiklerini tutmuş. Bu 140.000 metre hepsinin toplamı.

Kafalar karışmasın, bu bir yürüyüş esnasındaki tüm tırmanışlar. Çıkıyorsun, iniyorsun, tekrar çıkıyorsun, hepsini yazıyor. Yokuşlar.
Amma çıkmışım. Toplam katedilen mesafe o kadar değil. Daha az. Altı yılda 6.000 km.
Tarzımdan herhalde. Aynı bölgede inip çıkmayı, benim tabirimle, doğanın içine girmeyi seviyorum. Haliyle tırmanış daha fazla oluyor.
Biraz coşkum azalıyor gibiydi son zamanlarda. Gerçi kafamda değişik yerler vardı, pek girilmeyen, pek yürünmeyen, her biri ayrı macera olacak yerler.
Ama dedim ya biraz kesilmiştim. 140.000 metre iyi geldi. Havaya soktu bu rakamlar beni. Performanstan mı girdim havaya?

Yok, o değil, yolculuk. Bu rakamlarla yolculuğu gördüm, hissettim, baştan hissettim. Hani derler ya film şeridi gibi geçti gözümün önünden, öyle oldu biraz.
Nasıl başladığımı hatırladım, nasıl bir bedenle? Kilolu, formsuz, aşırı terleyen, susayan, içki bedeni. Tamam, haksızlık etmeyeyim, bu halimde bile hareket ediyordu bedenim, tırmanıyordu, koşuyordu.
Yine de epey değişti. Daha formdayım, daha güçlüyüm, çok daha hafifim. Bedenim sanki uyum sağladı, adapte oldu. Sıcağa soğuğa dayanıklılığım arttı, her iki durumda da yürüyebiliyorum. Geçenlerde fark ettim o acayip terlemeler de gitmiş, daha az su daha az yiyecek tüketiyorum yürüyüşlerimde.

Fakat çok daha önemlisi, ruhum değişti, yani ben, benliğim değiştim. Yaşama bakışım, yaşamaya yaklaşımım. Düşüncelerim, çözümlerim.
Tırmanışlarımda baş başa kaldığım her nefesim, her soluğum yabanla birleşti, moleküller kaynaştı, doğam, duyularım ve sezgilerim doğayla birleşti, yarık kapandı, bir senteze ulaştım.
Yolculuk tamamlandı ve yeni bir kapı aralandı, yeni bir geçit. Geçmeye hazırım artık o geçitten.
Artık minimalist de takılıyorum, öğrendim, öğretildi; yani çok az eşya alıyorum yanıma, eşyaya bağımlılığım da epeyce azaldı, hatta bitti. Bu haliyle daha da rahatlatıyor olayı.
Heyecanlandım tekrar. Bekleyin kayalar, dereler, doruklar … ormanlar, makilikler, ikinci on beş yıl başlıyor.
Timuçin Binder - YabanSoluk
Bunlar da son altı yılın istatistikleri:







Yorumlar